jueves, 4 de octubre de 2007

Cuando os buenos se van



Sólo van 2 anos de goberno bipartito na Xunta entre o PSOE e o BNG, para estos últimos a primeira experiencia en San Caetano, e de un tempo a esta parte vemos como das filas nacionalistas, ahora que celebran os sous 25 anos, se van caendo personaxes que axudaron a poñerlos donde tan.

As últimas bajas, noticiadas hoy pola prensa, son as de os dos dous concejales nacionalistas del Valadouro, despós de solo cuatro meses nel ayuntamiento, aunque xa foran concejales en anteriores ocasiois, pero que baixo a escusa dos consabidos "motivos personais" se van para a casa. A outra baja anunciada nel día de hoy é a de Lidia Senra, secretária general del nacionalista Sindicato Labrego Galego, despós de 18 anos al frente del mismo, y con tan sólo 50 anos, argumenta razois de edad na "necesidad de dar el relevo a novas personas que conduzcan el mismo". Esta escusa suena a "voúme, antés de ter que enfrentarme con estos".

Hay us dias, en Ribadeo, tamén anunciaron a sua solicitude de baja nel BNG Eduardo Gutiérrez, ex-parlamentario y ex-alcalde, así como outros 4 destacados e históricois afiliados, como Jaime Vidaurrázaga, tamén ex-alcalde, da formación nacionalista.

Todas estas bajas, as que se podian añadir otras muitas, son as últimas que se producen y faenlo, todas elas, intentando faer el menor daño posible al sou partido. Vanse de maneira "calada", anunciándolo eso si, pero sin armar bulla.

Alguas de estas retiradas, caso de Lidia Senra ou Eduardo Gutiérrez, son auténticas pérdidas para el BNG, al que tras muitos años de lucha en favor de que Galicia y el nacionalismo galego estén donde están, de feito el ribadense tuvo presente nel Palacio de Riazor fai 25 anos, como pode verse na foto del sou discurso, publicada nun artículo del periódico "Galicia Hoxe" sobre a Asamblea para a formación del Bloque.


Cuando os buenos se van, por algo será. Reflexionar sobre esto xa e cousa de cada un; pero nun hai que ser mui listo para comprender nas maus de quen ta quedando el actual Nacionalismo Galego, y lo que é más triste: a altura a que ta quedando.